بررسی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر باورهای ارتباطی ناکارآمد و دانش جنسی زنان متاهل

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش شناختی رفتاری بر باورهای ارتباطی ناکارآمد و دانش جنسی زنان متأهل شهرستان گناوه بوده است. روش پژوهش آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر گناوه بود. از میان داوطلبان شرکت در جلسه های آموزشی، 30 زوج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آموزش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری مقیاس پرسشنامه باورهای ارتباطی و دانش جنسی هوپر بود. نتایج نشان داد که بین میزان باورهای ارتباطی ناکارآمد زنان دو گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد. .بین ابعاد باورهای ارتباطی ناکارآمد یعنی تغییر پذیری همسر، توقع ذهن خوانی، کمال گرایی جنسی و تفاوت های جنسی دو گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد. ولی در بعد تخریب گری عدم توافق بین زنان دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود نداشت. همچنین از نظر میزان دانش جنسی نیز بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد. بدین معنی که دانش جنسی گروه آزمایش به طور معنی دار بالاتر از گروه کنترل بود؛ ولی تعامل بین دانش جنسی و تحصیلات به سطح معنی دار نرسید. بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش شناختی رفتاری بر کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد و افزایش دانش جنسی زنان متأهل موثر است.